Grab pospolity

Rośnie w Europie Środkowej i Południowej, w Turcji i na Kaukazie.
W Polsce – w lasach mieszanych wraz z bukiem i dębem. Rośnie powoli (do 25 m). Dożywa 100, czasem 400 lat. Ma szeroką, gęstą koronę, w cieniu której prawie nic nie wyrasta. Krótki pień pokrywa gładka jasnoszara kora. Owoce – zebrane w zwisające owocostany orzeszki ze skrzydełkami – są przysmakiem myszy i ptaka grubodzioba.
Drewno grabu jest ciężkie, twarde, sprężyste, rezonansowe. Wykorzystywano je w kołodziejstwie, a także do wyrobu instrumentów muzycznych, tłuczków do bicia mięsa, szewskich kopyt, potażu i esencji octowej. Od wieków robiono z niego żywopłoty, szpalery i denniki (cieniste korytarze). Nic dziwnego, to jedna z lepszych roślin żywopłotowych – świetnie znosi strzyżenie i łatwo odrasta po ścięciu. Wiosną jednak nie należy ciąć jej grubych gałęzi, bo „płacze”.