Choina kanadyjska

Rośnie dziko na nizinach i wyżynach Stanów Zjednoczonych i Kanady, gdzie żyje około 600 lat. Dorasta tam do 30 m wysokości. W naszych warunkach rośnie dość wolno i po 40 latach osiąga około 15 m. Jest zimozielonym, często wielopiennym drzewem iglastym o szerokostożkowej koronie z poziomo ułożonymi konarami i cienkimi pędami. Wierzchołek i końce pędów charakterystycznie przewisają.
Jej igły są krótkie (0,5-1,5 cm) i ułożone w specyficzny dla tego gatunku sposób: dwa szeregi są na pędzie płasko rozłożone na boki, a środkiem rosną płasko położone najkrótsze igły (często skierowane odwrotnie niż pozostałe). Szyszki dojrzewają już w pierwszym roku i długo pozostają na pędach. Są bardzo małe, jajowate, z zaokrąglonymi łuskami. Pierwsze egzemplarze choiny kanadyjskiej zostały przywiezione do Europy już pod koniec XVIII wieku, ale w Polsce pojawiła się dopiero w 1824 roku, gdy sprowadzono ją do warszawskiego ogrodu botanicznego.